Vandaag dinsdag de laatste klussen klaargemaakt
Door: pieter
Blijf op de hoogte en volg Esperanza
06 Augustus 2014 | Bolivia, Cochabamba
Na een wat onrustige nacht stond vanmorgen de ontbijttafel dit keer tegen kwart voor negen klaar. En wij om half tien klaar stonden voor vertrek naar de weeshuizen .Dit keer zolaat omdat de buschauffeur nog andere verplichtingen had i.v.m Bolivia dag ( dit is de dag dat ze onafhankelijk zijn geworden van Spanje )
Aangekomen bij het Boys huis is een groot deel begonnen met het weghalen van het hoge onkruid wat in de moestuin stond een hele klus alles op een bult gegooid en in de brand dat kan en mag hier gewoon de achter tuin .Als we het even gehad hadden door de hitte van de zon en even languit dan was er wel een van de kinderen die wou spelen
Een deel van de groep heeft nog het laatste kamertje geschilderd in het meisjes huis hoefde eerst niet maar gezien er toch veel verf over was kon dat ook nog wel .
Verder zijn er een paar de stad in gegaan met de opdracht om een wasmachine te kopen voor het Boys huis wij hadden nog een leuk bedrag mee genomen uit Nederland aan giften ze kwamen terug met twee wasmachines ook een voor het meisjeshuis .helemaal geweldig wat zijn ze blij heel ontroerend om te zien .ook is het schilderij met de handen gegeven gemaakt op school de hoeksteen.
na al deze leuke cadeaus te hebben gegeven was het weer tijd voor het avond eten voor de verandering zijn we maar weer beland in een restaurant, voor het geld wat je hier kwijt bent kon je niet voor in de keuken staan .
Dan heb ik voor mezelf de afgelopen dagen de vraag gesteld wat ik mis hier: mijn gezin natuurlijk had ze graag hier ook alles willen laten zien. Maar buiten dat ,heb ik hier een opgesloten gevoel s, avonds niet zomaar even de stad in kunnen lopen, omdat de poort al om negen uur op slot gaat, even aan het veer zitten even gewoon wat foto's maken het kan gewoon niet ja wat dat betreft mis ik Genemuiden best wel , je kunt gewoon de straat op en je hoeft je ogen niet van voren en achteren te hebben het is veilig in Genemuiden. ben Absoluut niet bang hier dat me wat gebuurt , maar veilig voelen zoals thuis, het is hier allemaal net even anders.
Maar de kinderen hier in het weeshuis en Cochabamba hebben wel een diepe indruk bij mij achtergelaten hoe ze hier elke dag weer overleven ze zullen voor altijd mee gaan in m,n hart .Wat dat betreft voel ik mij een klein beetje bestolen .
Groeten van uit Cochabamba
Aangekomen bij het Boys huis is een groot deel begonnen met het weghalen van het hoge onkruid wat in de moestuin stond een hele klus alles op een bult gegooid en in de brand dat kan en mag hier gewoon de achter tuin .Als we het even gehad hadden door de hitte van de zon en even languit dan was er wel een van de kinderen die wou spelen
Een deel van de groep heeft nog het laatste kamertje geschilderd in het meisjes huis hoefde eerst niet maar gezien er toch veel verf over was kon dat ook nog wel .
Verder zijn er een paar de stad in gegaan met de opdracht om een wasmachine te kopen voor het Boys huis wij hadden nog een leuk bedrag mee genomen uit Nederland aan giften ze kwamen terug met twee wasmachines ook een voor het meisjeshuis .helemaal geweldig wat zijn ze blij heel ontroerend om te zien .ook is het schilderij met de handen gegeven gemaakt op school de hoeksteen.
na al deze leuke cadeaus te hebben gegeven was het weer tijd voor het avond eten voor de verandering zijn we maar weer beland in een restaurant, voor het geld wat je hier kwijt bent kon je niet voor in de keuken staan .
Dan heb ik voor mezelf de afgelopen dagen de vraag gesteld wat ik mis hier: mijn gezin natuurlijk had ze graag hier ook alles willen laten zien. Maar buiten dat ,heb ik hier een opgesloten gevoel s, avonds niet zomaar even de stad in kunnen lopen, omdat de poort al om negen uur op slot gaat, even aan het veer zitten even gewoon wat foto's maken het kan gewoon niet ja wat dat betreft mis ik Genemuiden best wel , je kunt gewoon de straat op en je hoeft je ogen niet van voren en achteren te hebben het is veilig in Genemuiden. ben Absoluut niet bang hier dat me wat gebuurt , maar veilig voelen zoals thuis, het is hier allemaal net even anders.
Maar de kinderen hier in het weeshuis en Cochabamba hebben wel een diepe indruk bij mij achtergelaten hoe ze hier elke dag weer overleven ze zullen voor altijd mee gaan in m,n hart .Wat dat betreft voel ik mij een klein beetje bestolen .
Groeten van uit Cochabamba
-
06 Augustus 2014 - 21:39
Ineke:
Hallo iedereen,
Ik heb alle verslagen achter elkaar gelezen.
Wat een verhalen, mooi en indrukwekkend en wat een emoties soms.
Wat mogen wij onze hemelse Vader dankbaar zijn dat we in een rijk land wonen.
Heel veel succes de laatste dagen en God zij met jullie.
Groeten van Ineke -
06 Augustus 2014 - 22:33
Harm En Annie Polman:
Hoi Bolivia gangers -
06 Augustus 2014 - 22:35
Roel En Margriet:
Wat een boeiende verslagen. En wat een verschillen tussen Bolivia en de weelde die wij in ons land kennen. Dankbaar en tegelijk mooi om een bijdrage aan mensen te kunnen geven die het veel minder hebben. Dichtbij en/of ver weg.
Onze groeten,
Margriet en Roel -
06 Augustus 2014 - 23:38
Corina:
Dat je je opgesloten voelt daar kan ik goed inkomen. Je mag graag 's avonds nog even een rondje maken voor een praatje en of foto's.
Wij missen jou hier ook en zien uit naar al je verhalen en foto's. Jullie leveren goed werk aan de foto's te zien.
Liefs Corina -
07 Augustus 2014 - 09:20
Tiemen:
Het 'bestolen' voelen herken ik maar al te goed..
Welkom bij de club! ;)
Bolivia, Casa de Amor, Cochabamba en haar kinderen zitten voor altijd in je hart en dat is inderdaad een stukje wat gestolen is en maar moeilijk weer teruggegeven wordt.
Heel veel plezier en zegen nog gewenst in deze laatste dagen alweer..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
